Dünyanın En Güzel

Önder Şit Sokağı’nda yürüyüşe çıkıyoruz, bir uçtan diğer uca
keyifli bir seyir. Sokak köpekleri nereye veya kime ait
olduklarını bilerek kaşınıyorlar, harfler dökülüyor. Şit’in
sözcükleri oyuncul ve değişken, öykülerle birlikte dil farklı
biçimlerde eğilip bükülüyor. Köpeklerden dökülenler hemen
avareleri oluşturuyor, onların hikâyeleri kahvenin camından
okunabilir ki kahvenin camından daha neler okunabilir,
yansıttıkları ve öte taraftan gösterdikleri. İbo Dayı’da
kokoreç, arsanın duvarında sohbet, sokağın sonu gözükmüyor.
İnsanlarla tanışıyoruz, geleceği şimdi kılanlarının yanında
geçmişi peşinde sürükleyenler. Olağandışı ve güzel, son adımın
hüznünü yaşıyoruz ama neyse ki okunacak daha çok öykü var.